Ieder jaar kijk ik ernaar uit. Het is een soort virus. Met een toiletrol onder mijn arm in de rij voor het toilet, met slippers aan douchen, mopperend op het knopje dat ik om de paar seconden moet indrukken voor warm water, mijn kleren in een plastic tas gepropt aan dat ene haakje dat nog wél heel is, in de hoop dat mijn ondergoed tijdens het afdrogen niet op de natte vloer terecht komt…
Kamperen
Wat is het toch een bijzonder fenomeen! Met (in ons geval) de vouwcaravan een aantal weken erop uit, om te verzinken in een soort tijdloosheid waar de camping je binnen een paar minuten vanzelf bij helpt. Heerlijk met een minimum aan spullen lekker de dag door ‘rommelen’. De kinderen die binnen een paar uur hun vriendenbestand verdubbelen en na uren alleen met heel goede argumenten uit het zwembad of de speeltuin los te weken zijn, of bij het kabbelende Franse beekje vandaan kunnen worden geplukt, waar ze net zo lekker dammetjes aan het bouwen waren.
Wat is dat toch, die magische aantrekkingskracht van kamperen? Want zeg nou zelf; je levert echt wel in: Afwassen bij een gootsteentje zonder afdruiprek en te smal om je vaat van twee dagen kwijt te kunnen. Om erachter te komen dat je je afwasborstel kwijt bent én dat je theedoek al na twee glazen doornat is door het lauwe afwaswater. Alles vochtig na een fikse onweersbui en een klam bed als je wakker wordt, inclusief pijn in je rug van het net iets te harde matras.
Wat maakt nu toch dat ik dit alles over heb voor een aantal weken primitief leven op een camping? Ver weg van comfortabel huis en haard, met dito douche en heerlijk bed?
Tóch zullen andere kampeerfans dit virus herkennen. Het virus van dagelijks vol verwachting je hoofd buiten de caravan steken, de frisse geuren van een nieuwe dag, het zachte geroezemoes van de langzaamaan ontwakende mensen om je heen. Het intens kunnen genieten van de kleine dingen die je meemaakt. Wie gaat er weg vandaag? Welke handige manier hebben zij voor het inpakken van al hun stuff? En wat voor leuk caravannetje of handige luifel hebben de nieuwkomers? Zijn het (nog meer) Nederlanders, of eindelijk eens wat andere Europeanen, op wie je je (steenkolen) Frans, Engels of Duits kunt loslaten? Waar komen deze mensen vandaan en wat is hun verhaal?
Hoe kan het toch dat kamperen één van mijn favoriete manieren is van vakantie vieren? Hoe kan het dat ik de mierenplagen, vliegenoffensieven en die *%#-wespen die tijdens het eten de jam van mijn broodje kapen, voor lief neem?
Ik heb er dit jaar eens ernstig over nagedacht tijdens mijn heerlijk slome hangmatsessies en ik kwam tot de verrassende conclusie dat het genot dat het campingleven biedt eigenlijk heel belangrijke levenslessen oplevert. Juist voor het leven buiten de vakanties om!
Graag deel ik ze met je.
1. Terug naar het hier en nu
Of je wilt of niet; op de camping duren de dagen langer en gaat de tijd een stuk langzamer. Het vertraagde levensritme dwingt je tot leven in het hier en nu. (Tenminste, als je niet aan de campingtafel gewoon doorgaat met oververhit je mail te checken om maar niets te missen van het thuisfront op werkgebied ;-).
En dat leven in het hier en nu zorgt er automatisch voor dat je dichter bij je hart komt, waardoor je veel meer geniet van de dingen om je heen. Gewoon, van de dagelijkse gebeurtenissen, het spelen met je kind, de spontane gesprekjes met je buren, of het spontaan jezelf verwennen met het allergrootste ijsje dat er is. Heerlijk!
2. Eenvoud
Hoe heerlijk als je tijdens je vakantie in 10 minuten je hele hebben en houwen op orde hebt. Simpelweg doordat er geen overbodige rommel is die je iedere keer weer op moet ruimen. Bedden even recht leggen, de minimale kleding die we mee hebben weer even netjes op een stapeltje en de gebruikte bordjes en messen in het kratje voor de vuile vaat. Lekker overzichtelijk.
Wat een gelukzalig gevoel kan dat me geven!
Ieder jaar verbaas ik me na thuiskomst over de hoeveelheid spullen in mijn (keuken)kasten. Stuk voor stuk vast superhandig om te hebben (stel dat ik het een keer nodig heb…), maar wat een chaos kan het opleveren in die volle kasten. Weet ik niet eens meer dat ik iets überhaupt heb. En ik besef ieder jaar weer dat ik de helft van wat er in mijn kasten ligt tijdens de vakantie geen moment heb gemist, terwijl deze extra spullen me door de tijd heen wél stress opleveren doordat ik het allemaal netjes, schoon en overzichtelijk wil houden…
Dus ik cross vervolgens naar de kringloopwinkel. Verder ‘ontspullen’ maar weer! Inclusief dat leuke tegeltje met daarop de spreuk: “Beter mee verlegen dan om verlegen”. Kletskoek 🙂
3. Verbinding
Herken je het dat het contact met anderen tijdens de vakantie altijd heel speciaal lijkt? De kleine gesprekjes met dat leuke oudere stel aan de overkant, of de interessante conversatie tijdens de afwas…
De rust en de ruimte in mijn hoofd zorgen ervoor dat ik op de camping erg kan genieten van het contact met andere mensen. In het dagelijkse leven kan ik me nog weleens irriteren aan de prikkels of verwachtingen die andere mensen soms kunnen opleveren. Maar hoe komt dat nu echt? Ligt dat eigenlijk wel aan die mensen? Of ben ik te druk met andere dingen en mezelf om ruimte over te hebben voor het genieten van contact met anderen? Voor die echte verbinding, waar ik ten diepste naar verlang? Heb ik mijn prioriteiten thuis wel helder? Iets om over na te denken.
4. Reflectie
De rust en ruimte die ontstaan door het vertraagde levensritme enerzijds en de eenvoud aan spullen anderzijds, zorgen altijd weer voor veel extra ruimte in mijn hoofd en in mijn hart. En binnen een aantal dagen komt de reflectie over mijn leven vanzelf. Herkenbaar?
Gedachten als ‘hoe gaat het nu eigenlijk?’ en ‘Zit ik nog op het juiste spoor?‘ wisselen elkaar af met de ‘eigenlijks’ die daarnaast komen bovendrijven. In de rust wordt het extra helder welke dromen en verlangens God in mijn hart heeft gelegd én welke dingen in mijn leven om extra aandacht vragen. Deze spontane reflectie helpt enorm om mijn koers en focus voor de komende tijd te ijken met mijn hart en te bepalen waar ik me op ga richten na mijn vakantie. Wat is nodig om te kunnen schitteren en stralen voor mijn Schepper en Zijn doel met mijn leven te kunnen leven?
Stuiterend van de plannen en vol moed kom ik weer thuis. Daar ook maar eens meer tijd inruimen voor reflectie.
Tenslotte
Hoe lekker ook; ik ben net zo goed zo blij als een kind als ik weer thuis ben. Ik ren rondjes door het huis, me verbazend over de ruimte, geniet intens van mijn wasmachine (wie dat ding heeft uitgevonden…!) en hang regelmatig met mijn neus in de schone was om de heerlijk frisse geuren op te snuiven en het kleffe campinggevoel te verdrijven. Het campingleven is heerlijk, maar maakt me thuis vooral weer dankbaar voor alles wat ik heb en alle inzichten die ik op mocht doen.
Wat heerlijk… Zijn de zojuist beschreven inzichten niet diepe verlangens die in ieder mens schuilen en die we ook buiten de vakanties veel meer tegemoet zouden moeten komen? Ik denk van wel!
Hoe kunnen we bovenstaande dingen meer integreren in ons dagelijkse leven, zodat we beter tot Gods doel met ons kunnen komen? Ik neem me voor om de rust (nog) beter te bewaren, meer eenvoud in mijn leven te creëren door verder te ontspullen en mijn agenda te versoberen en om regelmatiger af te gaan spreken met vrienden. Zodat ik vanuit een goed gevulde batterij optimaal iets kan betekenen voor mijn omgeving.
En als het drukker dreigt te worden en mijn aandacht voor deze zaken dreigt te verslappen? Dan is het duidelijk tijd voor een volgend kampeeravontuur ;-).
Verlang jij ook naar meer rust en balans en zou jij deze dingen ook meer willen integreren in je leven? Zodat je eindelijk écht kunt gaan bloeien? Meld je dan aan voor ons gratis nieuwe webinar ‘Zinvol Leven’ door op de onderstaande groene knop te clicken!
Boekentip: Vereenvoudig je leven – Bill Hybels
Bill Hybels ontdekte hoe een leven op topsnelheid zijn tol eist, en besloot het drastisch te vereenvoudigen. Hij reikt tien principes aan om overtollige ballast te verwijderen en lichter en energieker te gaan leven. Je leven verandert niet uit zichzelf. Jij hebt de sleutel in handen. Zo eenvoudig is het.
Geef een reactie