Is het niet ontzettend egoïstisch om je bezig te houden met zelfontplooiing, terwijl er zoveel ellende is in de wereld? En is mijn bijdrage geen druppel op een gloeiende plaat, in deze tijd van negativiteit en spanningen in de wereld? Voel jij je soms schuldig, of misschien wel lamgeslagen? In deze blog geef ik drie inzichten die jouw ontplooiing in het juiste perspectief plaatsen, het grotere plaatje. Hier komen ze:
1) Ellende geeft urgentie
Soms lijkt het of we in de wereld naar een climax gaan tussen goed en kwaad.
Juist in deze tijd van negativiteit, is liefde meer dan welkom; de urgentie is daar onomstotelijk. Juist daarom is het van het grootste belang dat wij gaan werken aan ons fundament (wie ben ik en wat wil ik), om onze passie te vinden en te ontdekken waarvan jouw lichtje aangaat. Om, in welke vorm dan ook, lief te kunnen hebben en juist tegenwicht te bieden aan de negativiteit en hopeloosheid. Om ons licht te laten schijnen en een zoutend zout te zijn. De wereld heeft jou nodig!
2) De behoefte tot zelfontplooiing zit in ons gebakken
De mens is gemaakt met allerlei behoeftes. Abraham Maslow, een bekend psycholoog ontdekte een volgorde in deze behoeftes. Een nieuwe behoefte ontstaat, zodra de ‘onderliggende’ behoefte is bevredigd. De afbeelding geeft de volgorde aan:
Pas wanneer aan alle onderliggende behoeftes is voldaan, ontstaat de behoefte tot zelfontplooiing. En daaruit kunnen wij concluderen dat wij het inderdaad erg goed hebben. Aan bijna alle behoeftes kan worden voldaan in ons rijke Westen. Ook wij stoeien echter nog met de behoefte aan waardering en erkenning. Dat is ook precies wat ons kan belemmeren om tot ontplooiing te komen. Wat zullen anderen van ons denken? En ‘ben ik wel oké’?
Een laag zelfbeeld zorgt ervoor dat we gefocust blijven op onszelf, i.p.v. op anderen (want wie zijn wij…). Pas als we onze beperkingen kunnen accepteren, zullen we de autoriteit kunnen oppakken die het liefhebben van anderen van ons vraagt en kunnen wij de focus verleggen naar anderen.
Je hóeft je niet schuldig te voelen voor je drang naar ontplooiing ;-). Je mag je ontplooien zodat jij ten volle, op jouw unieke wijze kunt liefhebben en je bijdrage mag leveren.
3) Eén ongelukkig, allemaal ongelukkig?
Het is afschuwelijk dat er zoveel kinderen in de wereld honger lijden en niet eens hun lichamelijke behoeften bevredigd zien, wellicht zelfs hun hele leven niet. Ik durf te stellen dat deze mensen zichzelf niet volledig zullen ontvouwen in hun leven. Zonde van alle mooie mogelijkheden en potentie in deze parels. Komen ze dan niet tot hun doel? Ik denk niet volledig, wat niet wil zeggen dat zij niet zouden kunnen liefhebben, waar uiteindelijk alles op is gericht. Maar het is duidelijk dat ze slachtoffer zijn van de gebrokenheid in de wereld.
De vraag is of wij, als anderen niet tot hun recht komen en zichzelf niet volledig kunnen ontvouwen, wij dat dan ook maar niet moeten doen, uit solidariteit. Ik denk dat, wanneer je daarvoor kiest, je heel veel kansen om wél iets positiefs te laten zien, laat lopen. Juist door jezelf te ontwikkelen en uit te vinden waar jouw passie ligt, kun je optimaal bijdragen op jouw plek. Alleen dán ben je supergemotiveerd en kun je dat lichtje zijn. En kun je overwinnaar zijn van de boze.
Je helpt deze mensen er ook niet mee door zelf dan ook maar niet te gaan ontwikkelen. Sterker nog, misschien onthoud je hen dan juist een initiatief waartoe je zou kunnen komen, wanneer je je gaat ontwikkelen, jezelf gaat onderzoeken en er misschien wel achter komt dat je juist hart hebt voor deze mensen… Doe je niets, dan wordt het alleen maar nóg negatiever.
We willen onszelf soms graag doen geloven dat wij geen recht hebben om onszelf wél te ontplooien, maar dat kan de bedoeling niet zijn. Ik ben ervan overtuigd dat we ons, vanuit dankbaarheid voor al het goede dat wij wel hebben ontvangen, volledig mogen ontplooien. Als een bloem die zich ontvouwt, of een prachtige boom die vrucht draagt. Sterker nog; ik denk dat wij dat de minderbedeelden verplicht zijn!
Tenslotte
Laat jij de boze met zijn negativiteit winnen door maar niet jezelf te worden, omdat je het misschien wel ‘banaal’ vindt? Of geeft het je júist urgentie en energie om stappen te gaan zetten die jou en daarmee ook je omgeving gelukkig maken? Zodat de wereld om jou heen er tenminste wél een beetje mooier uit gaat zien? Laten we gaan voor de overwinning op de boze met zijn negativiteit. Zet vandaag nog de eerste stap om meer jezelf te worden, uit te vinden waar jouw passie ligt en investeer in je ontwikkeling. Zodat je een lichtje kunt zijn in deze barre, maar ook vaak juist zo prachtige wereld!
Boekentip
Pas las ik het boek ‘Mijn Verhaal’ van Michelle Obama. Zo ontzettend inspirerend hoe zij zich tegen de klippen van rassenhaat en vrouwendiscriminatie op, inzette voor haar land en zich niet liet intimideren door de boze die aan alle kanten aan haar trok. Aanrader!
Alle liefs,
PS Wist je dat we met Powervrouwen een prachtig doel steunen? Bekijk hier welk doel.
Geef een reactie