Weg met die zooi
De eerste weken van de crisis hadden wij het voorrecht om in Ouddorp te verblijven in een vakantiehuisje. Veel groen om ons heen en bijna geen kip te bekennen. De eenvoud van het leven met 2 sets kleding, allemaal één eigen handdoek en de voor een vakantiehuisje afgepaste inventaris.
Ongekende inspiratie kwam naar boven en ik voelde heel helder mijn ‘purpose in life’ oftewel datgene waarvoor ik iedere dag mijn bed uit wilde komen. Japanners noemen dat ‘ikigai’ en volgens hen heeft iedereen dat én heeft het leven vanuit die persoonlijke ‘ikigai’ een positief effect op gemeenschapszin. Simpelweg omdat als iedereen goed in zijn eigen vel zit, veel meer kan bijdragen dan wanneer dat niet het geval is. Ontzettend Bijbels ook, als ik kijk naar het grote gebod: Heb God lief boven alles en je naaste als jezelf. Door jezelf lief te hebben, kun je een ander liefhebben en daar eer je je Schepper mee.
Weken voelde ik me ‘scherp’ en had ik het gevoel dat ik echt aan het LEVEN was.
Sinds de vakantieparken op Goeree-Overflakkee met een noodverordening zijn gesloten, zitten we weer thuis. En ik merk direct een groot verschil. Waar we in het vakantiehuis waren omringd door groen, kijk ik hier tegen andere gevels en heel veel stenen aan. Onze tuin bestaat op het moment uit een betegeld terras, met in de hoek nog een berg zooi die weg moet na onze verhuizing.
Ook valt het me op hoeveel spullen we nog steeds hebben, ook al leven we op 70m2 en hebben we zo ongeveer driekwart van onze huisraad al weggedaan naar de kringloopwinkel. Vuilniszakken kleding, zo’n twintig paar schoenen en 40 paar oorbellen… Maar als ik nu de was draai, hangt nóg het hele huis vol wasgoed. Waar komt het allemaal vandaan?!
Ik bemerk frustratie. Het aankijken tegen dingen die niet af zijn en het constante opruimen zorgen ervoor dat ik weer afdrijf van mijn ‘ikigai’. Ik heb minder zin om spelletjes te doen met de kids, en ben moeilijk in beweging te krijgen. Een energiedipje.
Hoe belangrijk blijken ‘motiverende omstandigheden’. Oftewel de randvoorwaarden die voor eenieder van belang zijn om de passie eruit te laten komen die erin zit. Die zijn voor iedereen anders en afhankelijk van je persoonlijkheid.
Dingen die niet kloppen in mijn omgeving kosten mij energie. Rommel en zichtbare klussen doen een groot appèl op mijn batterij, terwijl ik enorm kan opladen van schoonheid en natuur om mij heen. Zou dat het verlangen zijn naar het paradijs, waarvoor we ooit waren geschapen?
En waar ik mezelf vroeger ondankbaar voelde, weet ik nu dat mij iets te doen staat, namelijk het op orde maken van die randvoorwaarden.
Dus hupsakee, eerst de hoognodige dingen doen voor mijn werk en zodra ik klaar ben nog een keer door mijn kledingkast heen, handdoekenbeleid opstellen en naar het tuincentrum om voldoende groen te halen.
Zodat ik erna weer volop kan leven vanuit mijn ‘ikigai’. Heerlijk! Ik heb er nu al zin in!
Heb jij je persoonlijkheid en motiverende omstandigheden helder? Wat zou jou helpen Gods ‘ikigai’ met jouw leven te leven?
Iedere dag meelezen in mijn dagboek? Geef je op met de groene knop hieronder en ontvang dagelijks mijn dagboekfragment in je mail.
Teruglezen in mijn dagboek kan ook via CIP.nl.
BOEKENTIP
Weg ermee – Dennis Storm
Geef een reactie