Loop je op je tenen? Ben je moe, maar ook een doorzetter? Zit je op een hoge positie, voel je je verantwoordelijk, maar komt er niet uit wat erin zit? Of kost het je veel te veel? Dan zal dit verhaal je niet onbekend in de oren klinken.
Het was zo’n 10 jaar geleden toen ik in een enorm gênante situatie terechtkwam. Ik, de voor het oog succesvolle en ambitieuze Nelleke (twee studies gedaan, mooi huis, twee auto;s voor de deur) zat in een topoverleg met de directie van een grote zorginstelling en ik barstte in tranen uit. Liep al jaren op mijn tenen, probeerde te voldoen en te presteren, maar er kwam niet uit wat erin zat. Ik voelde dat ik faalde.
EN toen de zoveelste vraag kwam waar mijn hart ‘nee’ op riep, maar mijn mond alweer ‘ja’ op ging zeggen, was het klaar. Ik kon niet meer. Directeur hees mij in mijn jas en stuurde me naar huis. Ik meldde me ziek.
Het was een rotperiode, maar met een levensveranderende afloop; daarover natuurlijk zo meer; in dit blog deel ik een belangrijke les die mijn leven als ambitieuze HSP drastisch veranderde (ook al wilde ik er heel lang niet aan…:-D).
Al mijn hele leven ben ik hooggevoelig, dacht ik overal heel diep over na, voelde me anders, op school, omdat de antwoorden die ik gaf net even anders waren; ik was net iets verder in mijn hoofd dan de rest, dus anderen snapten mij vaak niet. Was me er totaal niet bewust van waardoor dat eigenlijk kwam en door een onveilige jeugd was het voor mij vaker overleven dan leven.
Ik deed op wilskracht meerdere studies (want hey, het zou mij toch niet gebeuren dat ik zou falen in dit leven), kreeg een topbaan, trouwde, had voor het oog alles op orde.
Nu word ik gelukkig…
dacht ik.
En ik stortte volledig in. Mijn eerste burn-out.
Volledig opgebrand, het contact kwijt met mijn hart en mijn lijf en soms dacht ik echt dat ik al dement werd; mijn brein was overbelast. Ik was alles kwijt, vond de koektrommel in de koelkast, stopte de was in de droger in plaats van de wasmachine en had onderweg in de trein soms een volledige black-out waardoor ik niet meer wist waar ik heen moest.
Na een tijdje ging het echter wel weer en dacht ik: Nú word ik gelukkig. En ik rende weer verder. En je raadt het al; binnen een aantal jaren de 2e burn-out. Dat was dat verhaal over die tranen in de directiekamer.
Toen raakte ik in paniek. Ik kreeg last van angstaanvallen. Wat als dit de rest van mijn leven zo zou gaan? Wat was er mis met mij? Waarom kon de rest van de wereld het leven wél aan? Ik besprak het met niemand; was bang dat anderen mij als een probleemgeval zouden gaan zien. En dát zou mij niet gebeuren.
Het dieptepunt was dat ik thuis kwam te zitten, waar ik drie weken lang theedoeken vol heb zitten huilen. Ik kon gewoon niet meer stoppen. Tever over mijn grenzen, te weinig ontspannen, ik leek wel één grote versteende klomp, wat me erg bang maakte.
Ik zat helemaal vast en miste die inzichten die ik nodig had om verder te komen. En ik leerde éindelijk de belangrijke les, die mijn leven drastisch veranderde:
IEDEREEN HEEFT AF EN TOE HULP NODIG!
…Ook sterke vrouwen, zeker als ze relatief gevoelig zijn. Wat zonde als iedereen maar zelf en alleen blijf aanmodderen, terwijl er altijd anderen zijn die verder zijn….
Die anderen in mijn leven gaven mij de ontbrekende inzichten die ik nodig had en de stappen om vanuit overleven naar LEVEN te komen. Naar bloei. En één ervan is het leren kennen van je eigen handleiding en in die van mij staat bijvoorbeeld een heel hoofdstuk over hoe ik om moet gaan met die gevoeligheid!
Nu hoef je heus niet helemaal burn-out te zijn, maar je zult vast iets herkennen uit mijn verhaal, de hooggevoeligheid, anders lees je deze blog niet. Dat je constant met je grenzen worstelt en er overheen gaat; dat je anderen pleast, dat je misschien je eigen grenzen helemaal niet meer vóelt, of dat je soms zó moe bent en laag in je energie zit, dat je geen bal meer aan dit leven vindt. En misschien zelfs dat je je erbij neer hebt gelegd dat je de rest van je leven nu eenmaal niet zo sterk zult zijn… Ieder huis zijn eigen kruis; voor jou is dat misschien wel je hoogsensitiviteit.
Voel je je anders dan anderen? Vind je het lastig je grenzen te bewaken? Ze überhaupt te zien en te voelen?
Maar een nog veel belangrijker vraag: wat zijn de consequenties? Voor jou, je energielevel, je gezondheid, je humeur? Voor de mensen om je heen? Je eventuele partner en kinderen? Je vriendinnen?
Misschien realiseer je je dat de consequenties best heel groot kunnen zijn. Als jij door je hsp niet goed in je vel zit, heeft dat gevolgen voor je hele omgeving. Het is een ripple effect; een olievlek.
Zonde natuurlijk. Dat is niet wat we willen! En precies daarom heb ik het concept Powervrouwen in het leven geroepen.
Omdat dit alles NIET nodig is; het hoeft niet zo te blijven! Want als jij je handleiding gaat leren kennen, dan kun je keuzes gaan maken die passen bij wie jij bent en hoe het leven voor jou werkt.
Niet realistisch in deze samenleving?
Ik geloof dat iedereen een keuze heeft. Zeker in ons rijke westerse land, met zoveel keuzemogelijkheden is het voor een hsp ook prima mogelijk om een succesvol leven te leiden. Zelfs een hsp kan lekker knallen, vanuit een basis van rust en balans.
Gratis Masterclass ‘Succes met je HSP’
Meer weten? Bekijk de gratis Masterclass ‘Succes met je HSP’! en ontdek de 5 stappen om te gaan floreren, ook als HSP.
PowerLife
Tijd voor een grotere stap? Misschien is het programma PowerLife iets voor je. Ontdek je handleiding én wat je nu écht wilt. Maak gehakt van belemmeringen en creëer de voor jou benodigde randvoorwaarden om te kunnen bruisen. Twijfel je? Vraag HIER een gratis adviesgesprek aan met Nelleke.
Geef een reactie